Праект нарадзіўся невыпадкова. Чытачы, бібліятэкары звяртаюць увагу на тое, што часам сёння кнігі паэзіі выходзяць вялікімі фаліянтамі. Здараецца, у некалькі соцень старонак. Сустракаючы такое выданне, задумваешся, а ці будзе чытаць сучаснік такі збор вершаў як раман. Паэзія — заўсёды вобразы, параўнанні, адзіны радок...

— Вось мы і задумаліся, што і як зрабіць, каб вярнуць увагу чытача да паэзіі, — тлумачыць дырэктар «Мастацкай літаратуры» Алесь БАДАК. — І прыйшлі да такой высновы, што і ў вялікага, знакамітага і, магчыма, меней вядомага паэта можна выбраць сто самых лепшых вершаў і выдаць адной невялікай кнігай. Так склалася серыя «100 вершаў». Часам нам падказваюць кнігарні, бібліятэкі, каго перш-наперш выдаць. Часам мы арыентуемся на меркаванні літаратурнай грамадскасці. У выніку, пачынаючы з 2017 года, выдалі пяць кніг. Адзін калектыўны зборнік паэзіі прысвяцілі вершам пра малую радзіму. Аўтары іншых збораў, дзе пастараліся выбраць самае лепшае са спадчыны паэтаў, — Міхась Стральцоў, Яўгенія Янішчыц, Пімен Панчанка. Цяпер вось — «Ніці лёсу» Генадзя Бураўкіна.

«Ніці лёсу» — выдатны напамін пра неўміручасць беларускай паэзіі, пра яе вышыні. І яшчэ — якраз той выпадак, калі вершаваная кніга чытаецца ад першай да апошняй старонкі.