Праз 65 моў вядзе свой дыялог вялікі асветнік, першадрукар з грамадзянамі розных краін. «Як звяры, што блукаюць у пушчы, ад нараджэння  ведаюць сховы свае, як птушкі, што лётаюць у паветры, помняць гнёзды свае, як рыбы, што плаваюць у моры і рэках, чуюць віры свае і як пчолы бароняць вуллі свае — гэтак і людзі да месца, дзе нарадзіліся і ўзгадаваны ў Бозе,  вялікую ласку маюць», — гэты пераклад на сучасную беларускую мову ўрыўка са скарынаўскай прадмовы да кнігі «Юдзіф» належыць лаўрэату Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь Алесю Разанаву.

У кнізе змешчаны і іншыя пераклады на беларускую мову неўміручых радкоў Францыска Скарыны — Сяргея Панізніка, Івана Саверчанкі. Дарэчы, і на некаторыя іншыя мовы ў анталогіі — па некалькі перакладаў: на рускую (Уладзіміра Беразева, Алега Буркіна, Валерыя Грышкаўца), крымска-татарскую, марыйскую, нямецкую (ажно чатыры пераклады!), сербскую, удмурцкую, чэшскую. Сярод перакладчыкаў — вельмі вядомыя ў сваіх краінах, сваіх рэгіёнах літаратары.

Выпуск выдання ажыццёўлены Паліграфкамбінатам імя Якуба Коласа па заказе і пры фінансавай падтрымцы Міністэрства інфармацыі Рэспублікі Беларусь